Τα Χριστούγεννα μας δίνουν ελπίδα ζωντανή.
Για ακόμα μία χρονιά έφθασε ο καιρός οι άνθρωποι να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. Μία ημέρα παγκοσμίως που γιορτάζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Το ζήτημα όμως είναι τι σημασία έχει για τον κάθε άνθρωπο η ημέρα αυτή, που γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός.
Μία γενικότερη παραδοχή για τη συγκεκριμένη ημέρα είναι ότι γεννήθηκε ένα ιστορικό πρόσωπο, όπως όλα τα υπόλοιπα της ιστορίας του ανθρώπου. Επίσης, υπάρχει και η μερίδα των ανθρώπων που πεισματικά αγνοεί τη σημασία της γεννήσεως του Ιησού Χριστού, μη πιστεύοντας σε αυτόν. Υπάρχει όμως και η μερίδα των Χριστιανών πιστών ανθρώπων, που δοξάζουν τον Πατέρα Θεό για την ημέρα αυτή που γεννήθηκε ο Υιός του Θεού.
Πως όμως δοξάζεται ο Θεός; Είναι αρκετό για έναν άνθρωπο να εκφράσει τη χαρά του στολίζοντας το σπίτι του; Φτιάχνοντας γλυκά και συγκεκριμένα φαγητά; Ο κάθε άνθρωπος εκφράζεται με το δικό του τρόπο, ωστόσο είναι πολύ μεγάλης σημασίας να εννοήσουμε το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Ο Λόγος του Θεού μας φανερώνει την πραγματική ουσία. Ο απ. Παύλος αναφέρει για το πρόσωπο του Ιησού: ‘’Καὶ ἀναντιρρήτως τὸ μυστήριον τῆς εὐσεβείας εἶναι μέγα· ὁ Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν πνεύματι, ἐφάνη εἰς ἀγγέλους, ἐκηρύχθη εἰς τὰ ἔθνη, ἐπιστεύθη εἰς τὸν κόσμον, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ.’’ (Α΄Προς Τιμ. 3,16). Δηλαδή, ο Θεός έγινε άνθρωπος. Το νεογέννητο μωρό της Μαρίας ήταν ο ίδιος ο Θεός. Πιο συγκεκριμένα, οι αναφορές του ευαγγελίου είναι σαφείς ότι επρόκειτο για τη γέννηση του Υιού του Θεού: ‘‘Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτήν· Μή φοβοῦ, Μαριάμ· διότι εὗρες χάριν παρὰ τῷ Θεῷ. Καὶ ἰδού, θέλεις συλλάβει ἐν γαστρὶ καὶ θέλεις γεννήσει υἱὸν καὶ θέλεις καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. Οὗτος θέλει εἶσθαι μέγας καὶ Υἱὸς Ὑψίστου θέλει ὀνομασθῆ, καὶ θέλει δώσει εἰς αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαβὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ θέλει βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ δὲν θέλει εἶσθαι τέλος.’’ και επίσης: ‘’Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπε πρὸς αὐτήν· Πνεῦμα Ἃγιον θέλει ἐπέλθει ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις τοῦ Ὑψίστου θέλει σὲ ἐπισκιάσει· διὰ τοῦτο καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον θέλει ὀνομασθῆ Υἱὸς Θεοῦ.’’ (Κατά Λουκάν 1,30-33,35). Βεβαίως οι αναφορές είναι πάρα πολλές στην Καινή Διαθήκη, καθώς επίσης και στον προφητικό Λόγο της Παλαιάς Διαθήκης.
Γεννήθηκε λοιπόν ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός. Μαζί όμως με τη γέννησή Του, γεννήθηκε και η ελπίδα στο ανθρώπινο γένος. Ήταν προφητευμένο άλλωστε ότι: ‘’Καὶ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ θέλουσιν ἐλπίσει τὰ ἔθνη’’. Ποιοι δηλαδή; Όλοι οι άνθρωποι, όλων των φυλών και γλωσσών, όσοι δεχθούν την αγάπη του Πατέρα Θεού και το δώρο Του, τον ίδιο Του τον Υιό. Την εποχή που γεννήθηκε ο Κύριος μας, οι άνθρωποι είχαν ξεκλίνει πολύ από το θέλημα του Θεού. Ακόμη και στο λαό Ισραήλ, λαός από τον προήλθε εκ της μητρός Του Μαρίας ο Ιησούς, ήταν μακριά από το Θεό. Ο τελευταίος προφήτης που εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη χρονικά είναι ο προφήτης Μαλαχίας, σχεδόν 400 χρόνια πριν γεννηθεί ο Κύριος μας. Ξηρασία πνευματική. Οι άνθρωποι ήταν ένας λαός ως ‘’πρόβατα μη έχοντα ποιμένα’’. Μόνοι. Χωρίς στήριγμα. Και ξαφνικά έρχεται το φως το αληθινό (Κατά Ιωάν. Ευ.1,9). Η Ελπίδα, που έχει το όνομα Ιησούς Χριστός. Ο απ. Παύλος δια Πνεύματος Αγίου μας φανερώνει: ‘’Ἐπειδή λοιπὸν τὰ παιδία ἐμέθεξαν ἀπὸ σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παρομοίως μετέλαβεν ἀπὸ τῶν αὐτῶν, διὰ νὰ καταργήσῃ διὰ τοῦ θανάτου τὸν ἔχοντα τὸ κράτος τοῦ θανάτου, τουτέστι τὸν διάβολον, καὶ ἐλευθερώσῃ ἐκείνους, ὅσοι διὰ τὸν φόβον τοῦ θανάτου ἦσαν διὰ παντὸς τοῦ βίου ὑποκείμενοι εἰς τὴν δουλείαν. Διότι βεβαίως δὲν ἀνέλαβεν ἀγγέλων φύσιν, ἀλλὰ σπέρματος Ἀβραὰμ ἀνέλαβεν. Ὅθεν ἔπρεπε νὰ ὁμοιωθῇ κατὰ πάντα μὲ τοὺς ἀδελφούς, διὰ νὰ γείνῃ ἐλεήμων καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς εἰς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, διὰ νὰ κάμνῃ ἐξιλέωσιν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ. Ἐπειδή καθ᾿ ὅτι αὐτὸς ἔπαθε πειρασθείς, δύναται νὰ βοηθήσῃ τοὺς πειραζομένους.’’ (Προς Εβραίους 2,14-18). Δηλαδή, ο Ιησούς Χριστός μετείχε από την ανθρώπινη φύση, ήταν ο Θεός μέσα σε ανθρώπινο σώμα και όχι σαν άγγελος, κι όλα αυτά με σκοπό να ελευθερώσει τον άνθρωπο από το φόβο του θανάτου, να μας δώσει σωτηρία αιωνίου ζωής μέσα από τη θυσία Του επάνω στο σταυρό και την ανάσταση Του την τρίτη ημέρα εκ νεκρών. Και σήμερα, ο Ιησούς Χριστός, αναστημένος καθώς είναι, προσδοκά κάθε άνθρωπο, ώστε να γεννηθεί μέσα στην καρδιά του.
Όμως, όπως τις ημέρες εκείνες ο Ηρώδης ο βασιλεύς προσπάθησε να εμποδίσει τη γέννηση του Ιησού, θανατώνοντας μάλιστα όλα τα παιδιά από δύο ετών και κάτω στην πόλη Βηθλεέμ, έτσι και σήμερα ο διάβολος ως ένας άλλος «Ηρώδης» προσπαθεί να εμποδίσει τον άνθρωπο να πιστεύσει στο Χριστό και να γεννηθεί μέσα στην καρδιά του ο αληθινός Σωτήρας. Αλλά, όποιος θελήσει να πάρει την απόφαση να ακολουθήσει τον Ιησού, τότε θα γευθεί την αναγέννηση, δηλαδή ο Χριστός να γεννηθεί μέσα στην καρδιά του και ο ίδιος να γίνει νέο κτίσμα. Θα γίνει ελεύθερος. Ελεύθερος από την αμαρτία, τα πάθη του, τους φόβους και μάλιστα από το φόβο του θανάτου.
Ο απ. Παύλος, ο άνθρωπος του Θεού παρακαλούσε τους ανθρώπους να συμφιλιωθούν με το Θεό, δηλαδή να μετανοήσουν και να πιστεύσουν στον Ιησού Χριστό, ώστε να είναι ελεύθεροι και να ζήσουν αιώνια στην παρουσία του Θεού. ‘’ Ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ λοιπὸν εἴμεθα πρέσβεις, ὡς ἐὰν σᾶς παρεκάλει ὁ Θεὸς δι᾿ ἡμῶν· δεόμεθα λοιπὸν ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ, διαλλάγητε πρὸς τὸν Θεόν· διότι τὸν μή γνωρίσαντα ἁμαρτίαν ἔκαμεν ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν, διὰ νὰ γείνωμεν ἡμεῖς δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ δι᾿ αὐτοῦ.’’ Γι’ αυτό και εμείς σε παρακαλούμε, σαν να σε παρακαλεί ο Θεός, να πιστεύσεις στο Χριστό και να τον γνωρίσεις. Υπάρχει ελπίδα ζωντανή. Άπειρη αγάπη. Σήμερα να γίνουν πραγματικά Χριστούγεννα μέσα στην καρδιά σου. Αμήν.